Tanım olarak vana, bir akışkanın akışını kontrol etmek için kullanılan cihazdır. Günümüzde vanalar, akış kontrolü anlamında, akış hızını, hacmini, basıncı ve akış yönünü de kontrol etmektedir.Valflerin büyüklükleri kullanım amacına göre değişebilmekte, vana çapı 10 metreye kadar çıkabilmekte, üretim metotları ve teknoloji açısından çeşitleri ise; yerel marketlerde kolaylıkla bulunabilen basit prinç vanadan, nükleer reaktörlerde kullanılan ve hassas alaşımlardan üretilen çok karmaşık soğutma sistemi valflerine kadar değişebilmektedir.
Gazların, yüksek aşındırıcılığa sahip kimyasalların, kızgın buharın, çamur benzeri karışımların, zehirli gazların ve radyoaktif materyallerin akış kontrolüde vanalar ile yapılmaktadır. İleri teknoloji ile üretilen vanalar, kriyojenik bölge sıcaklıklarından erimiş metalin sıcaklığına ve yüksek vakumdan yüksek basınca kadar dayanabilmektedir.
Valfler, modern teknolojik toplumun en temel ve vazgeçilmez bileşenlerindendir. Tüm üretim prosesleri, enerji üretimi ve temini için gerekli olan vanaların genel anlamda icadı ise Rönesans dönemine kadar uzanmaktadır. Mucit ve sanatçı olan Leonardo daVinci tarımsal sulama için kanallar ve diğer hidrolik sistemler tasarlamış ve bu projelerde valfler kullanmıştır. Valflerin modern tarihi ise 1705 yılında Thomas Newcomen’in endüstriyel buhar türbinini icadı ile başlar. Buharın oluşturduğu basıncın korunması ve regüle edilmesi ihtiyacı vanaların önem kazanmasında büyük rol oynamıştır. James Watt ve diğer mucitlerin buhar türbinini geliştirmesi ile tasarımcılar ve üreticilerde valfleri geliştirmişlerdir.
Vana sektörü esas itibarıyla; sıhhi tesisat vanaları, bina içinde kullanılan vanalar ve endüstriyel vanalar olmak üzere 3 ana grupta incelenebilmektedir.
Raporun tamamını incelemek için e-dergimizi okuyabilir yada basılı dergi talep edebilirsiniz.
E-dergi okumak için tıklayın>>
Ücretsiz basılı dergi tanıtım sayısı talep etmek için tıklayın>>
